Τι ΔΕΝ είναι κοινωνική οικονομία

 Η κοινωνική πολιτική του κράτους ή το φιλανθρωπικό έργο της εκκλησίας

Το κράτος μπορεί και πρέπει να κάνει κοινωνική πολιτική με βάση τις ανάγκες της κοινωνίας και τον αναδιανεμητικό ρόλο που έχει η φορολογία πράγμα ούτως ή άλλως διαφορετικό από οποιαδήποτε έννοια κοινωνικής οικονομίας.

Η φιλανθρωπία πχ της εκκλησίας  αποτελεί δράση η οποία καλύπτεται γύρω από το οργανωτικό σχήμα της και δεν αφορά συλλογικότητες που είτε έχουν οικονομική δραστηριότητα είτε δρουν αλληλέγγυα. 

Προγράμματα εταιρικής ευθύνης  - χορηγίες

Τα προγράμματα αυτά που είτε έχουν να κάνουν με ανταποδοτικές δράσεις ιδιωτικών εταιρειών απέναντι σε κοινωνικές ομάδες που οχλούνται από την δραστηριότητα τους είτε με χορηγίες απέναντι στο κράτος, σε ΝΠΔΔ , ΟΤΑ και ΝΠΙΔ δεν συνιστούν πρακτικές κοινωνικής οικονομίας.

Συνήθως έχουν να κάνουν με φορολογικές ελαφρύνσεις ως προς τις εταιρείες, ή αφορούν τμήματα εμπορικών συμφωνιών μεταξύ αυτών και διάφορών φορέων. Οι όποιοι εργαζόμενοι εργάζονται σε αυτά έχουν τις σχέσεις που προβλέπει η αγορά ενώ αυτοί που κατευθύνουν τέτοια προγράμματα είναι στελέχη  των εταιρειών, η δε διαχείριση τους υποτάσσεται στις ανάγκες και τα συμφέροντα των χορηγών.

Ιδρύματα

Τα ιδρύματα διέπονται στην λειτουργία τους από αντίστοιχους νόμους που καθορίζουν με ρητό τρόπο την οργάνωση και την λειτουργία τους. Τα διοικητικά  τους συμβούλια τις περισσότερες φορές είναι διορισμένα, υπάρχει σαφής ιεραρχία και σε πολλές περιπτώσεις ελέγχονται για πράξεις από τον εποπτεύονται δημόσιο φορέα όταν δεν επιφέρουν κέρδος.

Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις – ΜΚΟ

Η δράση των ΜΚΟ χαρακτηρίζεται κυρίως από το γεγονός στην εξ ορισμού δομική αντίφαση καθώς στις πλείστες των περιπτώσεων μόνο μη κυβερνητικές δεν είναι καθώς η δραστηριότητά τους ελέγχεται αυστηρά από την κρατική χρηματοδότηση που σε κάποιες περιπτώσεις είναι σκανδαλωδώς μεγάλη.

Οι μισθοί των εργαζομένων σε αυτές ρυθμίζεται μέσω των προγραμμάτων που το κράτος υλοποιεί μέσα από αυτές  και είναι προκαθορισμένοι. Οι διοικήσεις των ΜΚΟ είναι αυτόνομες και δρουν ιεραρχικά στα πλαίσια του ιδιωτικού τομέα.

Συνεταιρισμοί που δημιουργούνται κατ΄εντολή αιρετών για να συμπράξουν με τους ΟΤΑ που αυτοί διοικούν.

Πρόκειται για υβρίδια που δημιουργούνται σε διάφορους δήμους όπου αιρετοί της τοπικής αυτοδιοίκησης είτε πιέζουν είτε προτείνουν σε εργαζόμενους τους να συστήσουν συνεταιρισμούς προκειμένου ή να διαχειριστούν  λειτουργίες των δήμων ή να προβούν σε  δράσεις που αφορούν αξιοποίηση δημοτικής περιουσίας.

Οι συνεταιρισμοί αυτοί είναι εγκλωβισμένοι στις συμπράξεις που έχουν με τους δήμους και τα πάντα καθορίζονται από τις δημοτικές αρχές ενώ η οργάνωση και η λειτουργίας τους καθορίζεται από αυτή την σχέση.

Συνεταιρισμοί που δημιουργούνται από επιτηδευματίες που προσδοκούν με άλλο μανδύα την συνέχιση της κερδοφορίας τους

Τέτοιες περιπτώσεις  ανιχνεύονται σε συνεταιρισμούς στους οποίους τα μέλη των διοικήσεων τους έχουν κύρια ασχολία – επιτήδευμα – ίδιο με αυτό που περιγράφεται ως σκοπός του συνεταιρισμού τους στο αντίστοιχο καταστατικό τους.

Πρόκειται  για απόπειρες που έχουν αν κάνουν με την αύξηση των κερδών σε χειμαζόμενες από την κρίση εταιρείες του ιδιωτικού τομέα που βαφτίζονται σε μία νύχτα κοινωνικές επιχειρήσεις και οι ιδιοκτήτες τους κοινωνικοί επιχειρηματίες.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Όλα τα παραπάνω μαζί με τα πολύ κακά παραδείγματα κάποιων αγροτικών συνεταιρισμών συνιστούν το πολύχρωμο σκηνικό μιας σειράς πρακτικών που είτε λόγω άγνοιας είτε συνειδητά εμφανίζονται να εκπροσωπούν την κοινωνική οικονομία στην χώρα σήμερα. Τα εγχειρήματα αυτά έρχονται να καλύψουν πληθώρα αναγκών που όμως δεν έχουν να κάνουν με όσα εν δυνάμει εκπροσωπεί η κοινωνική οικονομία.

Ειδική κατηγορία αποτελούν οι εν Ελλάδι συνεταιριστικές τράπεζες που επί του παρόντος φθάνουν τον σεβαστό αριθμό 14 καθώς το μέλλον τους είναι σχετικά αβέβαιο. Στις τράπεζες αυτές ασκείται ο ίδιος έλεγχος με τις αντίστοιχες εμπορικές. Ως μόνο μία επισήμανσης αξίζει να αναφερθεί ότι μία συνεταιριστική τράπεζα θα πρέπει να είναι και αλληλέγγυα τράπεζα ως προς τις πιστώσεις της για να μπορεί να θεωρηθεί κάτι διαφορετικό από τις υπόλοιπες .